paradoks

PARADOKS                           “Döngüye ithaf”

… Uzay üssünden bakalım bugün Dünyaya

Görebildiğimiz yüzü Anadolu

Avrupa solda, Ortadoğu sağda

Yukarısı Rusya

Oradan oraya giden insanlar

Kimi araçlı, kimi yaya.

Huzursuzluk nereden kaynaklı

Neden somurtuyor insanlar

Kimse memnun değil, öyle görünüyor.

Tarihe gidip savaşları, dalaşları

Görmeye gerek yok. Şimdi bile

Bir kargaşa, bir dava

Türlü kıyafetler, cinsler, topluluklar

Kendi aralarında bile

Yüksek sesle konuşuyorlar

Sessiz anlaşamıyorlar.

Su kenarı bir ağaç dibi, çimenlik

Oturmuş bir çift

Gençler

Elleri birleşik, gözlerinin içine bakıyorlar birbirlerinin

Doyamayarak, bıkmayarak.

Bir bebek yine. Ayaklarını, ellerini

Hareket ettiriyor, sırtüstü

Bize bakarak

Gözlerinin içi gülüyor

Kimseye bir şey söylemiyor.

Onları gördüğümüzü bilseler tamamı

Kendilerine çekidüzen verirler mi?

Veya

Televizyonda, tartışma programlarında

İzlendiklerini bile, bile

Kavga edebiliyor, yaşlı profesörler

Alışkanlıktan mı?

Sokrates sorar:

“Avukatsın ve bilerek suçluyu savunacaksın

Yalan mı söylersin

Kurtarmaya mı çalışırsın?”

Fuzuli:

“Bütün şairler yalancıdır.” Der

Fuzuli doğrucuysa, şair değil midir?

Şair olduğuna göre, yalancı mıdır?

Bizi izleyen birileri var mı?

Bizden biri onlara el sallar mı?

Erkan Yazargan

20.04.2011

TOKAT