Gençlerle Konuşma

GENÇLERLE KONUŞMA                     “Gençlere”

Hani şöyle tıka basa dolu

Bir konferans salonu – anfi

Sokak veya park toplantısı da olur

Gençlerin doldurduğu

Derdim ki onlara:

“Sevgili Gençler, aslında benim en korktuğum

Sizin gibi tertemiz zihinlere konuşmaktır.

Acaba kendi sıkıntılı yaşamımdan

Istırap dolu! Bir cümle eker miyim?

Günahınıza girer miyim?

Ben gençken bir büyüğümüz söylemedi bunu bana

İçinde kin, içinde nefret, içinde karanlık olan

Her cümleden, insandan, programdan

“Kaçın!” derim, bulaşıcı hastalıklardan kaçar gibi

Akrabanız, öğretmeniniz, arkadaşınız da olsa

Kirletmemeniz için o pırıl pırıl zihninizi

Acı çekmemeniz ve çektirmemeniz için

Çok ama çok güzel bir dünya kurmanız için

İçinde, kıyısında, köşesinde karanlığın olmadığı

Birbirini gerçekten seven insanlarla dolu

Kimsenin dışlanmadığı, horlanmadığı

Aç kalmadığı örneğin çocukların

Aç kalan çocuğu için ağlamadığı annenin

Ve babanın onurunu yitirtecek işler yapmadığı

Tertemiz zihinlerinizle

Hani bizim yani büyüklerinizin

Bir türlü beceremediği

Dindiremediği

Sakinleştiremediği

Hatta daha içinden çıkılmaz

Kör, kara, geri, vahşi

Utanıyorum kusuruma bakmayın mahcubum

Kırk üç yaşımın otuzu mücadeleyle geçsede

Bir adım ilerletemedim biliyorum

Bu gün size güzel bir gün veremiyorum

Affedin beni!

Çabaladım, çalıştım, debelendim hatta

Bana inanın, elimden gelmedi.

Yani benden buraya kadar bu kadar

Sakın aldanmayın, dikkat edin yani

Uzak durun kinden, nefretten, cehaletten

Yalnız kalsanızda bazen

İçinizdeki ışık parıldasın her zaman

Cesur olun

Programlı olun, dikkatli atın adımları

Yapabileceğinizden fazlasını yapmaya kalkmayın

Bir arpa boyu bile olsa sizin adımınız olsun

Tertemiz zihinleriniz gibi

Aydınlık, pırıl pırıl, ümit ve ışık dolu.

24.09.2013

TOKAT

“SADE YAZILAR” KİTABINDAN